|
|
|
|
|
|
|
|
| Boeknummer | : | 0163 |
|---|---|---|
| Titel | : | Santegoeds Santegoets 1400-1750 |
| Auteur(s) | : | Jan Santegoeds |
| Verschijningsjaar | : | 1981 |
| Beschrijving | : | INLEIDING Betekenis van de naam Santegoed(t)s Regelmatig werd en wordt de vraag gesteld : " Wat betekent eigenlijk de naam Santegoed(t)s ?" Om op die vraag een antwoord te vinden ben ik in 1970 begonnen met een onderzoek naar de stamboom. Omdat ik de herkomst van de familie ergens in Frankrijk vermoedde, dacht ik in Nederland vrij snel klaar te zijn, namelijk in de tijd van Napoleon. Tot mijn verbazing bleek echter onze naam steeds verder terug in de geschiedenis nog voor te komen, kennelijk vertegenwoordigen wij dus een oud brabants geslacht. Alvorens op de betekenis van de naam in te gaan, eerst nog iets over achternamen in het algemeen. Als achternaam werd van oudsher gebruikt: - 'n beroep bijv. Schoenmakers, Rademakers, Kuipers, Smits. - de plaats van herkomst : van Tilburg, van Esch, van Boxtel, en : van der Heiden, van den Broek, enz. - de voornaam van de vader : Jansen, Peters, Willemsen, maar ook: Colen (van: Nicolaas) en Koppens (Jacops) Ook als er een echte achternaam bestond, bleven de namen van de vader en de grootvader gehandhaafd. Als we dus lezen dat Jan Willem Hendriks Santegoets iets heeft verkocht, wordt daarmee bedoeld Jan zoon van- Willem zoon van Hendrik Santegoets. En dan werd de eigenlijke achter- naam soms ook nog weggelaten. Trouwens, ook in onze tijd komt dat nog voor, iedereen kent wel voorbeelden als: Toon van Berte Piet of : Drieke Pere Bert. Met onze naam werd misschien een plaats van herkomst aangeduid. In akten van 1400 - 1450 komt onder St.Oedenrode ( maar ook op andere plaatsen) regelmatig de naam" 't Sant" voor als streekaanduiding. Misschien was 'n (land)goed 't Sant, ofwel" 't Santgoed " de aanleiding voor onze naam. Overigens zou men dan eerder de naam Santeguets )spreek uit: "guuts") verwachten. Een andere verklaring gaf destijds de heer Smulders, een deskundige op het gebied van oud schrift, die in het Rijksarchief in den Bosch oeroude protocollen en akten bestudeerde en indexeerde. Hij herrinnerde eraan dat vroeger een e of een i achter de klinker a of o betekende, dat deze klinker lang werd uitgesproken. We vinden dat nu nog in de plaatsnamen Oirschot, Goirle enz. Inderdaad komen we behalve "Santegoets" ook de schrijfwijze "Santegoits" tegen, dus was heel vroeger de uitspraak: "Santegoots". Dit nu, zou )volgens Smulders) af kunnen stammen van: Sante Gods. Sante of Sint betekent: heilig, dus betekent het : "Heilige Gods", ofwel : ’n heilige van God Mij dunkt, dat we met deze uitleg meer dan tevreden kunnen zijn, ‘hoewel we dan nog niet weten waarom iemand een dergelijke (bij)naam kreeg. |
| Medium | : | Boek |
| Beschikbaarheid | : | Wordt uitsluitend uitgeleend aan Heemkundeleden |
| Uitgever | : | Jan Santegoeds |
| Aantal pagina's | : | 364 |
| Afmetingen | : | 29 x 21 cm |
| ISBN | : | |
| Prijs | : | |
Record aangepast: 24 augustus 2024